Kiedy coś zaczyna szwankować zaczynamy obwiniać je i traktować jak zużywającą się maszynę.

Często nawet o samochód dbamy lepiej niż o komórki swojego ciała. Każdy kto ma samochód pilnuje by odpowiednio go zatankować. Wlanie złego paliwa może skończyć się wymianą auta.
Tymczasem tankowanie nieodpowiednim paliwem (złym jedzeniem) swojego organizmu, nie wykonywanie przeglądu (badań krwi), i słaba renowacja (zbyt mało snu i regeneracji) to dziś powszechna norma.

Medycyna i nauka potrafią niewyobrażalne rzeczy i wyciągają z najgorszych problemów zdrowotnych. Jednak do dziś organizm ludzki nie został poznany i rozłożony na czynniki pierwsze przez żadnego naukowca. W naszym ciele zachodzi tyle skomplikowanych procesów, że konieczne są specjalizacje, bo dokładna znajomość każdego procesu biochemicznego jest nie do ogarnięcia nawet przez najbardziej tęgie umysły.
Każdy z nas ma do dyspozycji taką wspaniałą, niezawodną maszynę, jaką jest własne ciało. Nauczmy się ją doceniać i dbać o nią jak o najcenniejszą posiadaną rzecz. Tylko ono zostanie z Tobą do końca Twojego życia.

Choroby często są jedyną możliwą formą ratunku dla organizmu, którą wybiera ciało.

Prosty przykład: Zdarza Ci się mieć tzw. dzień wyjęty z życia -> nie wiedzieć czemu jednego dnia dopada Cię ból głowy/brzucha/rozwolnienie/wymioty i mimo najszczerszych chęci i planów na cały dzień, nie jesteś w stanie nic zrobić. Jedyne co możesz to leżeć/spać/wziąć kąpiel. Takie dni nie biorą się znikąd. Często są jedyną opcją jaką ma Twój organizm, by zmusić Cię do odpoczynku i regeneracji. Poza tym masz wymówkę. Możesz wytłumaczyć się innym „nie dam rady, bo tak boli mnie głowa, że nie mogę nawet otworzyć oczu”. To brzmi inaczej niż „wiesz, nie mogę tego zrobić, bo czuję, że muszę dziś odpocząć”.

Podziękuj swojemu organizmowi za jego ciężką pracę dla Ciebie. Nie traktuj go jak niewolnika smaganego batem.