Poniżej znajdziecie kilka ciekawych informacji dotyczących celiakii. Zapraszamy do rozwinięcia.

Tyle kontrowersji wokół glutenu, a to czy coś komuś służy czy nie może być poddawane dyskusji jedynie na podstawie indywidualnego przypadku!

Chciałabym wyraźnie napisać, że unikanie glutenu w diecie w 100% jest niemożliwe.
Styczność z tym białkiem mamy w zasadzie na każdym roku. Nie tylko spożywając produkty, w których gluten występuje naturalnie, np. mąka pszenna. Znajdziemy je także w kosmetykach, przyprawach, a nawet produktach naturalnie bezglutenowych jeśli są przetwarzane w miejscu, gdzie mają styczność z tym białkiem.

1.Diagnostyka celiakii

CELIAKIA to przewlekła choroba zapalna jelita cienkiego o podłożu immunologicznym. Występuje u osób genetycznie predysponowanych, u których spożycie glutenu prowadzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego.
Choć często chorobę tę wykrywa się u dzieci do 5. roku życia, może ona ujawnić się w każdym wieku.

Aktualnie obowiązujące rekomendacje diagnostyczne w celiakii zostały opublikowane przez Europejskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN) w styczniu 2012 r. Zakładają one kilkuetapową diagnostykę, na którą składają się badania serologiczne (tTG, EMA, DPG), histopatologiczne i genetyczne. Te ostatnie są szczególnie przydatne w szacowaniu ryzyka choroby w grupach wysoce zagrożonych celiakią. Badanie można zamówić online w sklepie Euroimmun DNA.

2. Geny odpowiedzialne za celiakię

Ryzyko zachorowania na celiakię mają osoby posiadające genotyp HLA-DQ2/DQ8. Występuje on u ok. 30% mieszkańców Europy, ale jedynie 3% z nich rozwinie nietolerancję glutenu. Dodatni wynik badania genetycznego w kierunku celiakii nie potwierdza rozpoznania choroby, ale przy wyniku ujemnym celiakię można wykluczyć z prawdopodobieństwem ponad 99%. W związku z tym badania te mają ogromne znaczenie w skryningu osób z tzw. grupy ryzyka – są to krewni pacjentów z celiakią – oraz u osób cierpiących na schorzenia często współwystępujące z chorobą trzewną (choroby genetyczne: zespół Downa, zespół Turnera, zespół Williamsa czy niedobór IgA, ale także schorzenia z grupy chorób autoagresyjnych: cukrzyca typu 1, autoimmunologiczne zapalenie wątroby czy tarczycy, opryszczkowate zapalenie skóry zwane chorobą Duhringa). Dodatni wynik badania genetycznego oznacza podwyższone ryzyko zachorowania i jest wskazaniem do regularnego monitoringu serologicznego, by wykryć potencjalną chorobę we wczesnym stadium.

3. Jeśli nie celiakia, to co?

Uważa się, że nawet 50% osób może odczuwać dolegliwości związane z nietolerancjami pokarmowymi. Nietolerancja pokarmowa (znana także jako nadwrażliwość na pokarmy, alergia pokarmowa IgE-niezależna, alergia typu III IgG-zależna) jest reakcją immunologiczną organizmu na alergeny pokarmowe. Zwykle jest ona skutkiem przewlekłej choroby zapalnej jelit, która powoduje ich zwiększoną przepuszczalność: nie do końca strawione cząsteczki pokarmu przenikają przez ścianę jelita i w konsekwencji mają kontakt z krwią, do czego nie dochodzi w zdrowym organizmie. Układ odpornościowy uznaje składniki pokarmowe jako obce i wytwarza przeciwko nim przeciwciała IgG. Utworzone kompleksy immunologiczne mogą powodować różne objawy reakcji zapalnych.

Źródło grafiki: https://celiakia-badanie.pl/celiakia/